Przepis pochodzi z włoskiej książki kucharskiej, którą 20 lat mój ówczesny chłopak przywiózł mi z Rzymu. Ten sos wyłowiłam jako pierwszy i to jeden z moich ulubionych. Jeśli mam czas i fantazję, w okolicach sierpnia kupuję na bazarku kosz pomidorów, przygotowuję wielki gar i wekuję do słoików, żeby mieć danie dyżurne dla nieoczekiwanych gości. Czasami robię ten sos by zjeść go od razu. Bardzo ważna sprawa: pomidory muszą być dojrzałe w słońcu. Jeśli chcemy go przygotować poza sezonem lepiej wykorzystać pomidory z puszki.
Składniki:
- 2 kg dojrzałych pomidorów
- 2 cebule
- 2 marchewki
- 2 łodygi selera naciowego
- kilka ząbków czosnku (ja lubię dużo)
- 1-2 ostre papryczki chilli
- nieduży pęczek pietruszki
- dwie spore garści bazylii
- kilka łyżek oliwy
- sól i pieprz
Jak podaje moja książka: wszystkie składniki (oprócz bazylii) niedbale kroimy, wrzucamy do gara i gotujemy na małym ogniu przez co najmniej godzinę. Gdy warzywa się rozpadną przecieramy wszystko przez sito, by w ten sposób pozbyć się skórek i pestek pomidorowych.
Ja nie cierpię przecierania przez sito. Dlatego najpierw zalewam pomidory wrzątkiem i obieram ze skórek. Kroję tez chilli i usuwam nasionka. Następnie niedbale kroję wraz z innymi warzywami i wrzucam do gara. Gdy po godzinie gotowania wszystko się rozpadnie, zdejmuję gar z ognia, chwilę studzę i blenduję sos blenderem. Moim zdaniem tak jest prościej, ale w sosie są pesteczki pomidorów. Mnie one nie przeszkadzają.
Przetarty lub zmiksowany sos gotujemy na wolnym ogniu jeszcze pół godziny. Sos powinien się lekko skoncentrować. To jest ten moment, gdy z garnka zaczną wyskakiwać krople sosu, zostawiając po sobie małe wgłębienia. Zdejmujemy z ognia, dorzucamy posiekaną świeżą bazylię i zostawiamy sos by sobie odpoczął.
Jeśli chcemy od razu skonsumować taki sos, warto dać mu odpocząć przynajmniej godzinę, a nawet jeden dzień. Będzie o wiele smaczniejszy. Jeśli wekujemy, nie musimy tego robić. Po prostu przekładamy gorący sos do wyparzonych słoików, zakręcamy (również wyparzonymi zakrętkami), odwracamy do góry dnem i zostawiamy do przestygnięcia.
Wyparzonych słoików nie wycieramy żadną ściereczką i staramy się nie dotykać w środku. Nie oblizujemy łyżki, którą przekładamy sos. Trzeba zminimalizować ilość bakterii z zewnątrz, by pasteryzacja się udała.
Nie wszyscy to robią, ale moja mama tak wekowała słoiki, więc i ja się trzymam tego sposobu: po pół godzinie odwracam słoiki, wstawiam do większego garnka z wodą – tak by woda nie sięgała wyżej niż sos i gotuję jeszcze około 40 min. Wyłączam kuchenkę i pozwalam im wystygnąć.
Słoiki trzymam w szafce i w ten sposób mam swój własny, domowy sos. Zwykle jadam z makaronem, po prostu go podgrzewam i polewam nim makaron. Czasami wykorzystuję do innych dań.
Smacznego, Beata z AleDobre.pl
Ostatnie opinie o produktach
Butelka na wodę (500 ml), patynowa zieleń - Ellipse - Mepal
Moja ulubiona - takiej szukałam na codziennego towarzysza w upalne dni. Minimalistyczna i elegancka, wyróżnia się wśród butelek, które zazwyczaj mają mocno sportowy wygląd. Można ją bezpiecznie wrzucić do torby (w zakrętce jest uszczelka) lub nosić w ręce (bardzo wygodna silikonowa pętelka). Ma szeroki wlot - do środka można więc wrzucić kawałki owoców albo kostki lodu. No i ten kolor - woda w niej wygląda niezwykle kusząco. Polecam
mmii9
Termometr cukierniczy (do przetworów, wyrobów z cukru, karmelu, czekolady) - Ibili
Nie wiem jak wcześniej dawałam sobie radę bez niego, ładny gadżet, solidny i niezbędny w kuchni. Polecam!
izuucha
Rant do pieczenia ciast i tortów (średnica: 15 - 21 cm), wysoki - DorosioweRanty
Rant wykonany bardzo solidnie, pełen profesjonalizm :) polecam gorąco :)
czarymerycakes
Rant do pieczenia ciast i tortów (średnica: 21 - 26 cm), wysoki - DorosioweRanty
Rant wykonany bardzo solidnie, pełen profesjonalizm :) polecam gorąco :)
czarymerycakes